Inbeslagname gerechtvaardigd?
Wanneer passagiers afreizen naar een bestemming, moeten ze zich houden aan de veiligheidsregels van de luchthaven. Deze regels zijn bedoeld om een veilige en vlotte vlucht te garanderen. In dit artikel bekijken we of de regel van inbeslagname van flesjes met meer dan 100 ml wel correct is, en of het op een goede manier worden toegepast.
Wie heeft deze regel vastgelegd?
In Suriname worden deze regels vastgesteld door de overheid, meestal door de Surinaamse Politie, de Surinaamse Luchtvaartmaatschappij (SLM), de Surinaamse Luchtvaart Autoriteit (SLAA) en de douanediensten.
Ze doen dit in overeenstemming met internationale richtlijnen van organisaties zoals:
– International Civil Aviation Organization (ICAO)
– International Air Transport Association (IATA)
Deze organisaties geven aanbevelingen en standaarden voor beveiliging en veiligheidsprocedures, die landen vervolgens in hun eigen regelgeving verwerken.
De aard van al deze betrokken partijen zou met zich moeten meenemen dat bij het vaststellen van de regels het eigendomsrecht van de passagiers hoog gehouden moet worden.
Laten we de betreffende regel nu gaan bekijken:
1. De regel: maximaal 100 ml vloeistof in handbagage
Een belangrijke regel op luchthavens is dat passagiers niet meer dan 100 ml aan vloeistoffen in hun handbagage mogen meenemen. Dit is bedoeld om de veiligheid te vergroten wat in dit specfiek geval betekent dat flessen met meer dan 100ml aan inhoud niet in de handbaggages van de passagiers mee kunnen gaan in het vliegtuig.
Maar er rijzen vragen over hoe deze regel wordt gehandhaafd:
– Wat gebeurt er als iemand meer dan 100 ml bij zich heeft?
De douane neemt de vloeistoffen in beslag. Maar er is geen duidelijke regelgeving die stelt dat deze spullen ook daadwerkelijk in beslag mogen worden genomen en/of mogen worden weggeooid. En indien deze regel van inbeslagname toch een bron heeft, kunnen we de vraag stellen of deze regel wel gerechtvaardigd is. Want het doel is dat het niet in het vliegtuig terechtkomt, kan dat alleen gebeuren door inbeslagname?
– Hoe wordt bepaald of een fles in beslag wordt ingenomen?
Veel reizigers reizen niet vaak of gaan voor het eerst. Het is dus niet altijd duidelijk dat ze niet meer dan 100 ml vloeistof mogen meenemen.
Het kan moeilijk zijn om flesjes te herschikken of te vullen in kleinere flesjes, vooral als het dure producten zijn. Dus kijkt men dan naar de inhoud van de fles (bijvoorbeeld 100 ml) of naar het opschrift op de fles (100 ml)? Dus meer of minder dan 100ml?
Bijvoorbeeld: Kan men een fles met een inhoud van 40 ml in beslag nemen, alleen maar omdat het een opschrift van 250 ml heeft staan? Want volgens die logica zal men een lege fles van 200 ml dan ook in beslag moeten nemen als men puur naar het opschrift kijkt en niet naar de inhoud.
Men kan bijvoorbeeld ook een 200 ml fles vullen met 200 ml aan inhoud, en dan gewoon 50 ml erop laten printen. Is het doel van veiligheid voor de vlucht dan bereikt?
2. Wat gebeurt er met de vloeistoffen die in beslag worden genomen?
De douane neemt de vloeistoffen mee en zegt dat ze worden weggegooid. Maar:
– Is dat eerlijk?
De passagier kan dat niet controleren en verliest hij of zij geld zonder dat er enige vergoeding is.
Het kan toch ook dat deze spullen gewoon door bepaalde dienstdoenden worden meegenomen voor eigen gebruik?
Passagiers worden vaak gezien als klanten en inkomstenbronnen voor luchthavens en luchtvaartmaatschappijen. Ze zouden dus vriendelijk behandeld moeten worden, niet als criminelen.
– Wederrechtelijke toe-eigening:
Het in beslag nemen zonder toestemming wordt beschouwd als diefstal volgens het Strafrecht. De staat behoort naar eigen zeggen en volgens wetgeving eigendomsrechten van burgers te beschermen, maar pleegt in deze juist inbreuk op de eigendomsrechten van burgers door deze vorm van inbeslagname door haar dienstdoenden toe te staan, wat in feite neerkomt op diefstal of roof.
6. Mogelijke alternatieven
In plaats van de vloeistoffen in beslag te nemen, kunnen andere oplossingen worden bedacht, zoals:
– Het registreren van de vloeistoffen via een formulier, waarna de passagier het product kan laten bewaren tot hij of zij weer in het land is, end it kan tegen een vergoeding dat terstond betaald kan worden of bij het ophalen.
– Als de passagier niet in Suriname woont, kan een familielid of vriend het product ophalen, eventueel tegen betaling.
Zo wordt voorkomen dat spullen zonder toestemming worden afgenomen, waarbij de regering dus geen inbreuk maakt op de eigendomsrechten van passagiers en er toch nog middenwegen zijn om te bewandelen.